GAM-ZEDE

 

İltifâten saç telinden ince sözler söyledim...

 

Vâderîhâ, âna mahfûz nîce gizler söyledim...

 

Neyleyim ahbâbımız gitmekte ısrâr ettiler,

 

Bense kaldım, mâtem ettim Şems-i sabâhım deyu.

 

 

 

Bir taraftan ben tararken tamburamın zülfünü,

 

Raksa dursunlar ateş-keş müntehir pervâneler...

 

Susmaz ikrârım perîşân olsa âvâzım teli,

 

Çünki ben hânende oldum, zikredüb şâhım deyu...

 

 

 

Zihnimin ücrâ yerinden fikriyâtım çağlıyor.

 

Hiç bilinmez, vâr-ı meçhul memleketler özlerim...

 

İnlerim mağribe her baktıkça görsem ahmeri,

 

Anlarım batmakta dostum, "doğdur Allah'ım" deyu...

 

 

 

Gam-zedeydim senden evvel, şimdi sen yoksun yine,

 

Soldu handem, gözyaşım göllendi cem'an gamzede...

 

Sen füsûnum, son füsûnum, gittiğin günden beri,

 

Ağlarım, kalmaz karârım, âmil-i âhım deyu...

 

 

 

Bilmezim mevcud mu âdem-zâdeden bir fârikam?

 

Aydın olmaz bir an olsun şol semâ-i târikam

 

Ôd-ı firâkından aydın kılmışam ben âlemi

 

Şimdi gayri, ben sen oldum, rûh-u eşbâhım deyu

 

 

 

Mengüberdî sus bi lahzâ şâh' mevlânâ mısın?

 

Sözlerin bir bâha etmez, dinlemez âdem seni.

 

Lâyıkın ancak kamerdir, kıl ferâgât şemsiden,

 

Çek rebâbın, bir hicaz bir rast-ı dûgâhım deyu...

 

                        Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilün

 

                                                -Mengüberdî